Beniaminek, który został wicemistrzem Polski
Lubicie takie historie? Drużyna, na którą nikt nie stawia, osiąga sukces. Czyli zupełnie jak… ŁKS 71 lat temu. Wicemistrzostwo Polski było pierwszym sukcesem drużyny trenera Władysława Króla, która przeszła do historii jako „Rycerzy Wiosny”. Warto poznać tę historię.
W 1954 roku ŁKS powrócił do piłkarskiej elity po roku spędzonym na zapleczu ligi. Nie był faworytem rozgrywek. Miał być chłopcem do bicia. O dziwo, drużyna trenera Władysława Króla zaczęła rosnąć w siłę znacznie szybciej, niż ktokolwiek przypuszczał, a ton nadawali jej niechciani w Warszawie zawodnicy – Leszek Jezierski, Władysław Soporek, Józef Kokot i Henryk Pilarski.
Początek sezonu nie zapowiadał niczego wielkiego: w sześciu pierwszych meczach łodzianie wygrali tylko raz, choć trybuny przy al. Unii 2 pękały w szwach, gromadząc od piętnastu do nawet trzydziestu pięciu tysięcy widzów. Punktem zwrotnym okazało się sensacyjne zwycięstwo 5:1 nad aktualnym mistrzem Polski, Ruchem (wtedy Unią) Chorzów – wynik tak zaskakujący, że na Śląsku początkowo uznano go za pomyłkę redakcyjną.
Quiz
Sprawdź swoją wiedzę
Zespół trenera Władysława Króla grał w systemie „WM” (1-3-2-5): Szczurzyński (lub Kłaczek) – Stusio, Urban, Baran – Jańczyk, Koźmiński – Jezierski, Pilarski, Kokot, Soporek, Kubocz. Dzięki konsekwencji i coraz lepszej organizacji gry łodzianie zaczęli piąć się w ligowej tabeli. - „Między wszystkimi formacjami istniał ścisły kontakt, a głównym kontrolerem jej spoistości był poprawiający się z meczu na mecz Jańczyk” - chwalił grę łodzian „Przegląd Sportowy”.
Na finiszu sezonu ŁKS włączył się nawet do walki o mistrzostwo Polski (przed ostatnią kolejką aż cztery zespoły wciąż mogły zdobyć tytuł: Ruch Chorzów, Gwardia Warszawa, ŁKS i Polonia Bytom) i chociaż koniec końców tym razem obeszliśmy się smakiem, wicemistrzostwo Polski dla beniaminka był ogromną niespodzianką. To właśnie ta drużyna dała początek słynnej drużynie „Rycerzy Wiosny”, która trzy lata później zdobyła Puchar Polski, a następnie mistrzostwo Polski.
Tabela I Ligi | 1954
- Polonia Bytom (Ogniwo) – Mecze: 20 – Punkty: 24 – Bramki: 36-22
- ŁKS Łódź (Włókniarz) – Mecze: 20 – Punkty: 24 – Bramki: 30-20
- Ruch Chorzów (Unia) – Mecze: 20 – Punkty: 24 – Bramki: 24-18
- Gwardia Warszawa – Mecze: 20 – Punkty: 22 – Bramki: 24-26
- Lech Poznań (Kolejarz) – Mecze: 20 – Punkty: 21 – Bramki: 14-18
- Górnik Radlin – Mecze: 20 – Punkty: 20 – Bramki: 23-24
- Legia Warszawa (CWKS) – Mecze: 20 – Punkty: 19 – Bramki: 27-29
- Wisła Kraków (Gwardia) – Mecze: 20 – Punkty: 18 – Bramki: 19-20
- Polonia Bydgoszcz (Gwardia) – Mecze: 20 – Punkty: 16 – Bramki: 18-22
- AKS Wyzwolenie Chorzów (Budowlani) – Mecze: 20 – Punkty: 16- Bramki: 28-37
- Cracovia (Ogniwo Kraków) – Mecze: 20 – Punkty: 16 – Bramki: 21-28
Artykuł Beniaminek, który został wicemistrzem Polski pochodzi z serwisu ŁKS Łódź - oficjalna strona dwukrotnego Mistrza Polski.

