Faworyt wracający po 24 latach
Jutro wieczorem Lech Poznań po 3 latach przerwy spotka się w europejskich pucharach z przedstawicielem La Liga. Rayo Vallecano nie działa na wyobraźnie kibiców, ale jest klubem stawianym według bukmacherów w gronie poważnych kandydatów nawet do udziału w finale UEFA Conference League 2025/2026.
Rayo Vallecano to madrycki klub z robotniczej dzielnicy swojego miasta, który jest jest trochę młodszy od Lecha Poznań. Historia Rayo, czyli w tłumaczeniu błyskawicy sięga wiosny 1924 roku. Biało-czerwoni sportowo czy organizacyjnie są tłem dla Realu i Atletico, są nawet tłem dla Kolejorza, który mimo wszystko zagra z przedstawicielem ligi hiszpańskiej, a z przedstawicielami jednej z najlepszych lig świata nie gra się często, dlatego znajdzie się wielu kibiców zainteresowanych rywalizacją z Rayo Vallecano.
Klub z przedstawionego już wczoraj Estadio de Vallecas nigdy nie słynął z sukcesów w swoim kraju, rozgrywa on aktualnie 23 sezon w La Liga będąc najwyżej na 8. pozycji (2 razy, w tym wiosną tego roku). Jakim cudem Rayo Vallecano już raz rywalizowało w europejskich pucharach, skoro nigdy na koniec rozgrywek nie było wyżej niż na 8. miejscu? Dawniej były federacje, które dostawały miejsce w Europie dzięki tzw. rankingowi Fair Play. W sezonie 1999/2000 nasz czwartkowy przeciwnik zajął 9. lokatę w Primera Division dostając się do Pucharu UEFA dzięki wysokiej pozycji Hiszpanii w rankingu Fair Play.
Rayo Vallecano swój pucharowy debiut zaliczyło latem 2000 roku rywalizując z andorskim klubem Constel lacio Esportiva, którego od lat już nie ma (Hiszpanie wygrali w dwumeczu 10:0). Później przebrnęli oni norweskie FK Molde oraz duńskiego Viborga FF przechodząc dalej głównie dzięki grze u siebie. W 1/16 finału było już trochę inaczej, biało-czerwoni wyeliminowali Lokomotiw Moskwa dzięki zwycięstwu w Rosji 2:0. Przeszkodą dla nich nie było też francuskie Bordeux, w swoim debiutanckim sezonie Rayo Vallecano zatrzymało się dopiero na ćwierćfinale odpadając z Alaves (2:4 w dwumeczu). Inny hiszpański klub dotarł w sezonie 2000/2001 do finału Pucharu UEFA, w którym poległ z angielskim Liverpoolem.
Całe Rayo do dziś wspomina tamten sezon, bo w końcu mogło zaistnieć w Europie. W kolejnych sezonach rywalizowało głównie w La Liga 2, w której występowali nawet byli lechici. Antonio Milić był piłkarzem Rayo Vallecano w latach 2019-2020. Rozegrał wtedy 20 spotkań, z powodu covida sezon 2019/2020 został przedłużony, był dogrywany po dniu 30 czerwca, jednak Chorwat wypożyczony z Anderlechtu Bruksela miał wówczas inne plany. Obecny stoper Mistrza Polski udał się na urlop, a Rayo Vallecano domagało się od Belgów odszkodowania (pisały o tym m.in. media -> TUTAJ.
Z byłych lechitów krótko na Estadio de Vallecas i to w La Liga grał Nicki Bille Nielsen, który w 2012 roku zaliczył 11 spotkań na 2 frontach i nie strzelił bramki. Dawniej Rayo Vallecano reprezentował jeszcze m.in. Jose Pozo (Śląsk Wrocław, Pogoń Szczecin), Dani Pacheco (Górnik Zabrze, Wisła Płock), Kike Hermoso (Arka Gdynia), Miguel Munoz (Piast Gliwice), a także Nono czy Antonin (obaj Korona Kielce). Najbardziej znanym zawodnikiem w ostatnich latach, który kiedyś ubierał koszulkę Rayo Vallecano był kolumbijski snajper Radamel Falcao.
Mały klub z Madrytu od początku swojego istnienia był wierny białemu kolorowi, w roku 1949 na jego trykotach pojawił się czerwony pas, przez co stroje zaczęły przypominać te, w których gra reprezentacja Peru. Domowe koszulki Rayo Vallecano podobnie wyglądały aż do końca sezonu 2020/2021, dopiero później czerwony pas zastąpiła czerwona błyskawica. Rayo Vallecano śmiało można nazwać klubem dzielnicowym, w końcu on sam swoją nazwę zaczerpnął od dzielnicy Puente de Vallecas będącą dzielnicą robotniczą, zaludnioną wcale nie tak dawno przez migrantów i osoby szukające pracy w przemyśle.
Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat)
The post Faworyt wracający po 24 latach first appeared on KKSLECH.com.