Breidablik – sposób gry i przegląd kadry

We wtorek, 22 lipca, o godzinie 20:30 drużynę Mistrza Polski czeka pierwsze spotkanie z Mistrzem Islandii, który aktualnie znajduje się w rytmie meczowym i jest w dobrej formie. Lech Poznań musi wypracować sobie niezłą zaliczkę u siebie, by na sztucznej murawie w Kopavogur kontrolować przebieg rewanżu. Breidablik ma określony, przewidywany styl gry, który będzie inny przy Bułgarskiej i inny na Kopavogsvollur.

Kto może zagrać przeciwko Lechowi Poznań dnia 22 lipca przy Bułgarskiej oraz 30 lipca na Islandii? Kto w poszczególnych fragmentach dwumeczu może zagrozić Mistrzowi Polski w dwumeczu o III rundę eliminacyjną Ligi Mistrzów i już o pewną fazę ligową Ligi Konferencji 2025/2026? Kogo i na jakiej pozycji można się spodziewać? O tym więcej poniżej.

SPOSÓB GRANIA
—
Breidablik Kopavogur po wywalczeniu tytułu Mistrza Islandii 2024, który zdobył w październiku po ograniu Vikingura Reykjavik z Gislim Thodarsonem w składzie (3:0), przeszedł przebudowę w ofensywie. Władze zielono-białych postawiły na wzmocnienia m.in. z ligi szwedzkiej, które wypaliły. Blikar jest skuteczny w swoich działaniach, drużyna jest oparta na wielu doświadczonych, nawet już wiekowych zawodnikach będących często wychowankami Breidablika, w którym trener Halldor Arnason na razie niechętnie stawia na młodzież korzystając z ich usług tylko z konieczności. Mistrz Islandii 2024 rywalizujący 2 lata temu w fazie grupowej Ligi Konferencji gra w systemie 1-4-2-3-1 przechodzącym na 1-4-3-3 w zależności od m.in. sytuacji kadrowej.

Breidablik w momencie prowadzenia ataku pozycyjnego często przechodzi na grę trójką z tyłu, bardzo wysoko podchodzi wtedy prawy obrońca Valgeirsson zostawiający za sobą dużo przestrzeni. Mistrz Islandii w lidze rywalizującej systemem wiosna-jesień momentami próbuje grać nowoczesną piłkę zaczynając swoje ataki już od krótkich podań bramkarza, który kiepsko gra nogami, przez co Breidablik regularnie notuje wiele strat. W Besta-Deild Karla nie brakuje wielu dośrodkowań, zawodnicy z Islandii bazujący na wybieganiu często wrzucają piłki w pole karne na oślep, z nieprzygotowanych pozycji, stosują też crossowe zagrania i dalekie przerzuty na skrzydła już od obrońców (skuteczność wynosi 53%). Breidablik robi to samo, aczkolwiek w przeciwieństwie do wielu innych ekip momentami próbuje grać krótkimi podaniami na małej przestrzeni i w ten sposób będąc z piłką na 20-30 metrze chce sforsować obrony swoich rywali. To nie zawsze przynosi efekt, bowiem w ofensywie naszego przeciwnika często brakuje ruchu, jakość tych zawodników jest ograniczona, więc nie zawsze da się przedrzeć w ten sposób.

Breidablik w lidze islandzkiej ma przewidywalny i powtarzalny styl gry. Ostatnio w Europie było już inaczej. Trener Arnason wystawił w Albanii eksperymentalny, defensywny skład, który miał za zadanie grać z kontry głównie prawą flanką i przede wszystkim – nie stracić gola. Istnieje duże prawdopodobieństwo podobnej gry Mistrza Islandii przy Bułgarskiej, który zabezpieczy tyły, a piątym, dodatkowym stoperem stanie się defensywny pomocnik Ludviksson. W rewanżu w Kopavogur zespół Arnasona zagrał już inaczej, Breidablik musiał odrobić wynik 0:1, zatem jego skład na Egnatię był bardzo ofensywny. Wtedy Breidablik stosował bardzo wysoki pressing, którego nie było w Rrogozhine. U siebie za pomocą pressingu Breidablik miał odbierać piłki i za pomocą kontr bardzo szybko przechodzić z obrony do ataku. Tak padła m.in. pierwsza, trzecia czy ostatnia piąta bramka, Mistrz Islandii parę dni temu przewyższał taktycznie Egnatię, jego fazy przejściowe wyglądały bardzo dobrze, w rewanżu 15 lipca zielono-biali byli zabójczo skuteczni wręcz ośmieszając Egnatię po odbiorze piłki i po bardzo szybkich kontrach.

MOCNE STRONY
—
Pressing stosowany na połowie rywala oraz szybkie kontry to najgroźniejsza broń Breidablika, który jednak w ten sposób może grać dopiero u siebie (w Poznaniu może odpuścić pressing, cofnąć się i stosować długie zagrania na skrzydła). Na pewno mocną stroną jest dynamika prawonożnego skrzydłowego Thorsteinssona, boiskowa praca wykonywana przez napastnika Thomasena lubiącego oddawać precyzyjne, płaskie strzały oraz gra krótkimi podaniami na 20-30 metrze, gdy ekipie Blikar zostawi się trochę wolnej przestrzeni. Uważać trzeba na długie przerzuty piłki będące skuteczne w niedawnym meczu Breidablika z Framem Reykjavik, robienie przewagi z przodu przez wysokie podchodzenie prawego obrońcy Valgeirssona oraz na ciekawe rozgrywanie niektórych stałych fragmentów gry. Breidablik w niedawnym, lipcowym meczu z Afturelding zaskoczył swego rywala krótkim rozegraniem rzutu rożnego i dośrodkowaniem, po którym sprytnym strzałem gola zdobył stoper Orrarson.

SŁABE STRONY
—
Breidablik Kopavogur wydaje się być słabszym kadrowo zespołem od Vikingura Reykjavik sprzed 3 lat, z którym przegraliśmy na Islandii 0:1 i wygraliśmy u siebie 4:1 (po dogrywce). Słaby bramkarz kiepsko grający nogami i gubiący się w momencie pressingu rywali rzuca się w oczy od razu. Do tego dochodzą słabi w defensywie boczni obrońcy i problemy na lewej stronie defensywy przez uraz Yeomana. Strzelenie gola Breidablikowi nawet przez inne islandzkie drużyny nie stanowi większego wyzwania, przykładowo 27 czerwca Stjarnan bez trudu wykorzystał wysokie ustawienie prawego obrońcy i po zagraniu z lewej flanki szybko zdobył gola. Wcześniej w maju Breidablik poległ z IA Akranes 1:4 zajmującym ostatnie miejsce w tabeli przez kiepską grę obrony w powietrzu, która często nie radzi sobie z dośrodkowaniami swoich przeciwników (tylko 37% wygranych pojedynków 1 na 1 i 40% w powietrzu). Gra w powietrzu całego Breidablika nie jest mocną stroną tej drużyny, którą już 22 lipca od pierwszych minut trzeba naciskać poprzez pressing, trzeba wywierać presję na niezdarnym bramkarzu Einarssonie i wykorzystywać wolne przestrzenie, jakie zostawia źle ustawiający się prawy obrońca Valgeirsson. Dnia 8 lipca w Albanii gospodarze upatrzyli sobie ataki przeciwną stroną, więcej atakowali na lewego obrońcę Breidablika, który także miał wiele problemów m.in. z ofensywnie usposobionym prawym defensorem Fangajem.

—

1. Anton EINARSSON (31 lat, bramkarz) – Podstawowy bramkarz Breidablika od 5 lat, który przybył z Valura. To najsłabszy punkt obrony Mistrza Islandii, golkiper kiepsko grający nogami, któremu szczególnie źle wychodzą proste podania po ziemi napędzające tylko przeciwników. Einarsson przez złe podanie sprezentował gola rywalowi w niedawnym meczu z Vikingurem. Parę dni temu już na początku spotkania przez problemy ze złapaniem piłki mógł sprezentować gola Egnatii na 1:0. Dwukrotny reprezentant Islandii, 4-krotny mistrz swojego kraju i 2-krotny triumfator Pucharu Islandii ma w Breidabliku status gwiazdy. Ostatnio forma 31-latka nie jest jednak wysoka.
—
17. Valgeir VALGEIRSSON (23 lata, prawy obrońca) – Podstawowy prawy defensor Breidablika, od którego trener Arnason rozpoczyna ustalanie składu. W sobotę Valgeirsson pauzował za kartki, to piłkarz, który w momencie prowadzenia ataku pozycyjnego gra bardzo wysoko. Zawodnik za swoimi plecami zostawia wiele wolnych przestrzeni wykorzystywanych ostatnio przez przeciwników.
—
21. Viktor MARGEIRSSON (31 lat, środkowy obrońca) lider tylnej formacji, rówieśnik wyżej wspomnianego Einarssona. Viktor Margeirsson to wychowanek Breidablika, na Islandii próbował sił w dwóch innych drużynach, w Breidabliku gra nieprzerwanie od 8 lat. Prawonożny środkowy obrońca jest liderem tylnej formacji Mistrza Islandii co nie oznacza, że jest zawodnikiem nie do przejścia. Stoper mierzący 188 cm wzrostu nie tak dawno nie popisał się w powietrzu zawalając gola przez brak wyskoku do dośrodkowania. Niemniej to doświadczony piłkarz, który zdobył 4 trofea na Islandii i zadebiutował w reprezentacji.
—
4. Asgeir ORRASON (20 lat, środkowy obrońca) – Jeden z nielicznych, młodych zawodników regularnie grających w Breidabliku. To stoper, który wychował się właśnie w tym klubem, przed sezonem 2025 wrócił z wypożyczenia do Kaflavika i zaczął dostawać więcej szans. Niewykluczone, że już we wtorek wyjdzie na środku obrony obok Margeirssona.
—
44. Damir MUMINOVIĆ (35 lat, środkowy obrońca) – Islandczyk mający serbskie korzenie, który w kadrze zagrał 6 razy. Parę dni temu wrócił do Breidablika po krótkim epizodzie w Malezji, gdzie wyleciał po zdobyciu mistrzostwa 2024. W sobotę Muminović wystąpił na środku obrony, został już zgłoszony do europejskich pucharów.
—
30. Andri YEOMAN (33 lata, lewy obrońca) – Podstawowy lewy obrońca Breidablika mający ostatnio problemy zdrowotne. 33-latek to legenda Breidablika, kolekcjoner trofeów, były młodzieżowy reprezentant Islandii i zawodnik występujący dawniej w środku pola. Ostatni raz wystąpił na początku lipca, przez uraz opuścił minione 2 mecze.
—
19. Kristinn JONSSON (35 lat, lewy obrońca) – Doświadczony wychowanek Breidablika, który rok temu wrócił do tego klubu i sięgnął po tytuł. Jonsson w kadrze Islandii zagrał 8 razy, kiedyś krótko występował nawet w Norwegii, później grał m.in. w KR Reykjavik. To filigranowy piłkarz mogący tak naprawdę występować na całej lewej stronie, który przez problemy Yeomana zaczął ostatnio otrzymywać więcej szans.
—
29. Gabriel HALLSSON (19 lat, lewy obrońca/środkowy pomocnik) – Wychowanek Breidablika, młodzieżowy reprezentant Islandii łatający w tym sezonie dziury na lewej obronie oraz w środku pola. Niewiele o nim wiadomo, Halsson w trakcie dwumeczu z Lechem może pojawić się na boisku np. w końcowych minutach.
—
13. Anton LUDVIKSSON (22 lata, środkowy obrońca/defensywny pomocnik) – Bardzo ważny piłkarz w ekipie Mistrza Islandii, klasyczna szóstka, piłkarz grający czasem na stoperze a w miniony weekend nawet na lewej obronie. Ludviksson to jakościowy, rosły i lewonożny piłkarz dawniej ćwiczący w SPAL. 22-latek jeszcze parę miesięcy temu był zawodnikiem norweskiego, znanego nam FK Haugesund. Opisywany zawodnik to także wychowanek Breidablika oraz wielokrotny młodzieżowy reprezentant Islandii.
—
6. Arnor JONSSON (23 lata, defensywny pomocnik) – Defensywny pomocnik kilkanaście miesięcy temu przybył z Fylkir i od razu zdobył tytuł. To jeden z nielicznych piłkarzy, który nie jest wychowankiem Breidablika. Drugi Jonsson w tym zespole na razie łapie doświadczenie będąc zawodnikiem na dorobku.
—
7. Huskuldur GUNNLAUGSSON (31 lat, środkowy pomocnik) – Gwiazda Breidablika z rocznika 1994, wychowanek tego klubu, środkowy pomocnik z przeszłością m.in. w szwedzkim Halmstad. Barwy Blikar reprezentuje nieprzerwanie od 5 lat, w niedawnych 2 meczach ligowych nie zagrał przez pauzę za kartki. Gunnlaugsson to lider środkowej strefy rywala, łącznik pomiędzy obroną a atakiem, kapitan oraz gracz wykonujący niektóre stałe fragmenty gry, w tym rzuty rożne. Ten piłkarz jest mózgiem Breidablika, od postawy zawodnika z kręconymi włosami sporo zależy. To też uniwersalny piłkarz, przykładowo w sobotę łatał dziurę na prawej obronie przez pauzę Valgeirssona.
—
8. Viktor EINARSSON (28 lat, środkowy pomocnik) – Czterokrotny reprezentant Islandii to wychowanek Breidablika, który jako nastolatek wyjechał do holenderskiego AZ Alkmaar, gdzie się nie przebił rywalizując tylko w juniorach. Krótko był też w Szwecji, od lat drugi Einarsson w zespole rywala gra dla Breidablika, a niedawno ten środkowy pomocnik strzelił 2 gole Egnatii. Liczby doświadczonego piłkarza grającego nieco wyżej od Gunnlaugssona były kluczowe w wywalczeniu mistrzostwa 2024.
—
10. Kristinn STEINDORSSON (35 lat, ofensywny pomocnik) – Filigranowy, ofensywny pomocnik i dawny 3-krotny reprezentant Islandii ma już swoje lata, ale wciąż występuje regularnie. 35-letni Steindorsson. Wychowanek Breidablika dawniej regularnie grał w szwedzkich klubach – Halmstads BK oraz Sundsvall, miał również epizod w USA.
—
11. Aron BJARNASON (30 lat, lewy pomocnik) – Niski, dynamiczny boczny pomocnik, który o dziwo nie jest wychowankiem Breidablika. Bjarnason posmakował piłki w innych ligach, jeszcze nie tak dawno grał w szwedzkim średniaku Sirius a wcześniej w węgierskim Ujpeście Budapeszt. Kilkanaście miesięcy temu ten skrzydłowy wrócił do Breidablika po paru latach i pomógł zdobyć 3 w historii Blikar tytuł Mistrza Islandii.
—
15. Agust THORSTEINSSON (20 lat, skrzydłowy) – Bardzo utalentowany, młody skrzydłowy występujący na obu skrzydłach. Dynamiczny piłkarz twardo stojący na nogach lepiej czuje się na prawej flance. Występując na lewej pomocy często spowalnia grę, szuka lepszej prawej nogi a jego dośrodkowania w pole karne pozostawiają wiele do życzenia. Młodzieżowy reprezentant Islandii to oczywiście wychowanek Breidablika, który kilka miesięcy temu powrócił z Włoch, gdzie miał krótki epizod w juniorach Genoi.
—
23. Kristofer KRISTINSSON (26 lat, prawy pomocnik/napastnik) – Wychowanek Stjarnanu i dawny juniorski reprezentant Islandii ma najciekawsze cv spośród wszystkich piłkarzy Mistrza Islandii. Kristinsson występował dawniej w juniorach PSV czy w innych holenderskich drużynach takich jak Venlo oraz Willem II Tilburg, grał też w Grenoble z Francji oraz w duńskim Sonderjyske. O dziwo lewonożny oraz mierzący 190 cm zawodnik z takim cv nie jest ważnym piłkarzem Breidablika, gra rzadko, często w ogóle nie pojawia się na murawie z ławki. Prawy pomocnik bądź napastnik ma jednak przebłyski jakości. W czerwcowym meczu ze Stjarnanem (z 0:1 na 4:1) wszedł na murawę i w ciągu 15 minut ustrzelił hat-tricka zdobywając 2 piękne gole z daleka w stylu Patrika Walemarka.
—
9. Oli OMARSSON (22 lata, lewy pomocnik/napastnik) – Bardzo dynamiczny, prawonożny i lewy pomocnik mogący występować również w ataku. To nawet skrzydłowy skrojony pod profil Lecha Poznań, zawodnik lubiący dryblować, grać 1 na 1, a także schodzić do środka w celu oddania strzału z lepszej prawej nogi. Jasnowłosy Omarsson błyszczał w rewanżu z Egnatią, lecz w ostatnią sobotę grał już bardzo słabo. 22-latek to wychowanek Stjarnanu Gardabaer, wielkokrotny młodzieżowy reprezentant Islandii, piłkarz sprowadzony parę miesięcy temu ze szwedzkiego Sirius.
—
77. Tobias THOMASEN (33 lata, napastnik) – Duński napastnik, który na Islandię przybył już 8 lat temu. Grał w różnych islandzkich zespołach, potem na chwilę wrócił do ojczyzny, w 2024 roku przez parę miesięcy występował nawet w Uniao Torreense na drugim poziomie w Portugalii. Doświadczony napastnik dawniej święcił tytuł Mistrza Islandii i krajowy puchar z Valurem oraz KR Reykjavik, od sezonu 2025 toczącego się systemem wiosna-jesień Thomasen stanowi o sile ataku Breidablika. W tych rozgrywkach ligowych zdobył już 8 goli, ten piłkarz lubi plasowane strzały, jest królem pola karnego, potrafi się odnaleźć w polu karnym, gdy zostawi mu się trochę więcej wolnej przestrzeni. Duńczyk sporo pracuje dla drużyny potrafiąc skupić na sobie uwagę stoperów i tym samym zrobić miejsce z przodu innym ofensywnym piłkarzom.

—

Pierwszy mecz Mistrza Polski z Mistrzem Islandii odbędzie się we wtorek, 22 lipca, o godzinie 20:30 przy Bułgarskiej, a rewanż w Kopavogur zostanie rozegrany w środę, 30 lipca o 20:30 czasu polskiego (18:30 lokalnego). Chcesz wiedzieć więcej o europejskich pucharach? Zbiór wszystkich pucharowych tekstów KKSLECH.com od sezonu 2025/2026 znajdziesz w dziale -> EUROPA. W tym miejscu -> TUTAJ trwa za to pucharowy kocioł na lato 2025 aktualizowany 24 godziny na dobę.

Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat)

The post Breidablik – sposób gry i przegląd kadry first appeared on KKSLECH.com.