Problemy szkoleniowe w polskich szachach (279)
Władimir Kramnik – mistrz świata w latach 2000-2007: Moja specjalność to debiut i przejście do gry środkowej. Tu nie chodzi o wiedzę, tylko o zrozumienie oraz pojęcie kierunku działania.
//////////////////////////////////
Otwarcie stanowi fundament gry w szachy. Aby osiągnąć sukces w rywalizacji sportowej, czynniki takie jak bezpieczeństwo króla, kontrola centrum, rozwój sił i przede wszystkim mobilność figur odgrywają najważniejszą rolę na początku partii.
Tymczasem problem debiutów jest niedoskonałą stroną polskich kadr praktycznie od 1945 roku!
Już dawno zwrócił na to uwagę mistrz Stanisław Gawlikowski w opisie udziału wielokrotnego mistrza Polski oraz olimpijczyka mistrza międzynarodowego Bogdana Śliwy w turnieju w Budapeszcie w 1952 roku, o czym wielokrotnie pisałem na blogu, np.:
Szachy w moim życiu.: Polemiki, opinie (187)
Dlatego sam jestem wierny od wielu lat teorii, że słabość polskich szachów wyczynowych leży w błędnym podejściu do początkowego stadium partii i niedopracowanym repertuarze debiutowym czołówki krajowej, oczywiście z niewielkimi wyjątkami.
Z tego względu bardzo często poruszam ten problem w różnych publikacjach, również na tym blogu. Nie ulega chyba żadnych wątpliwości, że opublikowałem najwięcej książek i artykułów dotyczących otwarć szachowych w języku polskim.
Dużo uwagi poświęciłem m.in. popularyzacji obrony skandynawskiej:
1.Szachy w moim życiu.: Die Skandinavische Verteidigung (B01)
2.Szachy w moim życiu.: Skandinavisch – richtig gespielt
3.Szachy w moim życiu.: Obrona skandynawska
Załączony artykuł ukazał się w Magazynie SZACHISTA (styczeń 2004).