Wspomnienia Adama Frysiaka (12)
Pisałem o Turnieju Szachowym „Międzynarodowym” (od nazwy tych paru domów, nie od nazwy poziomu gry).
Turniej ten jest pod patronatem IM (także Mistrza Polski (korespondencyjnego) i wielokrotnego Mistrza Ministerium Finansów – Mariana Braczko, naszego dobrego, dziś już Ś+P Sąsiada.
W spadku po Marianie przypadł nam zapis partii Braczko (Polska) – Halliman (USA) – Puchar Światowy VI/VII cytat za „Korespondencni Sach).
Partia jak wypisz wymaluj Andersen – Kieseritzky -(1851), której potomni nadali miano „Nieśmiertelnej.
No to na kanwie? marginesie? tej partii popełniłem taki oto komentarz.
Partia nieśmiertelna
Pamięci Arcymistrza
Szachownica nam wyznacza
Wszechwładne rubieże
Płonie głownia jak pochodnia
W szaleńczym ataku
W ofiarnej obronie
Szach Królowi
Ginie Hetman
Runęły dwie wieże
W tej szachowej matni
Skoczek Goniec albo Pionek
począł ruch ostatni.
Po ostatnim szachu
Pojawia się mat
Kończy się tak
Świetna partia
Nie kończy się świat
Bo kontrpartner
Z kontrpartnerem
Już drugą poczyna
Nie istnieje
Ni dla białych
Ni dla czarnych
Przecudna dziewczyna
Ni dom ni rodzina
Czy to koniec świata?
W szachach nie ma
Nieprzyjaciół
W każdym widzisz brata
Adam Frysiak