Kogo omija pakiet mobilności w transporcie drogowym?

Pakiet Mobilności to kompleksowy zestaw przepisów Unii Europejskiej wprowadzonych w celu poprawy warunków pracy kierowców oraz ujednolicenia zasad w transporcie drogowym. Przepisy te mają na celu również podniesienie bezpieczeństwa na europejskich drogach oraz wyrównanie konkurencji między przewoźnikami z poszczególnych państw członkowskich. Jednakże nie wszystkie formy transportu drogowego podlegają regulacjom wynikającym z pakietu. W artykule odpowiadamy na pytanie: kogo omija pakiet mobilności i jakie wyjątki przewidziano w przepisach.

Zakres stosowania Pakietu Mobilności – kto jest objęty regulacjami?

Pakiet Mobilności

Wdrożony został w Polsce od sierpnia 2020 roku po zatwierdzeniu przez Radę UE w kwietniu tego samego roku[1][3]. Od tego czasu około 80% polskich firm transportowych działających na rynkach unijnych musiało dostosować zasady prowadzenia działalności do nowych wymogów dotyczących czasu pracy, wynagrodzenia oraz stosowania tachografów cyfrowych[1].

Pakiet koncentruje się głównie na przewozach transgranicznych oraz międzynarodowych, gdzie kierowcy często zostają delegowani do pracy w innym państwie UE, co wymaga stosowania prawa płacowego danego kraju[3].

Kogo omija Pakiet Mobilności? Wyłączenia i wyjątki

Najważniejszym wyjątkiem jest fakt, że Pakiet Mobilności nie obejmuje transportu realizowanego w granicach jednego państwa, zatem przewozy krajowe pozostają poza zakresem jego regulacji[1][2]. Kierowcy zatem wykonujący wyłącznie przewozy wewnątrzkrajowe, bez przekraczania granic państw UE, nie podlegają wymogom dotyczącym delegowania ani zmianom w czasie odpoczynku wynikającym z pakietu.

Dodatkowo, pewne uregulowania mogą nie dotyczyć pojazdów o masie całkowitej poniżej 2,5 tony, co oznacza, że drobniejsze pojazdy i transport lokalny mogą być zwolnione z części z tych przepisów[2].

Inne rodzaje przewozów, takie jak transport specjalistyczny lub lokalny, mogą również wyłączać zastosowanie niektórych przepisów pakietu, chociaż dokładne granice wyłączeń zależą od interpretacji szczegółowych procedur w poszczególnych państwach członkowskich[2].

Mechanizmy i zasady delegowania w Pakiecie Mobilności

Jednym z filarów Pakietu Mobilności jest zasada delegowania kierowców, zgodnie z którą kierowca musi otrzymywać wynagrodzenie odpowiadające standardom płacowym kraju, w którym faktycznie pracuje (tzw. zasada „pracodawca wysyłający” stosuje przepisy płacowe kraju przyjmującego)[3].

Obowiązek ten dotyczy głównie przewozów międzynarodowych, gdzie pracownik transportu wykonuje pracę w państwach UE różniących się poziomem płac minimalnych. Celem jest wyrównanie szans konkurencyjnych między przewoźnikami oraz ochrona praw kierowców[3].

Pakiet definiuje również bardziej restrykcyjne zasady dotyczące kontroli czasu pracy, czasu jazdy oraz okresów odpoczynku, co ma poprawić bezpieczeństwo na drogach i zapobiegać nadmiernemu przemęczeniu kierowców[1][3].

Prawo i regulacje związane z Pakietem Mobilności

Pakiet Mobilności to zbiór zmian legislacyjnych opartych między innymi na modyfikacjach rozporządzeń:

• 561/2006 dotyczącego czasu pracy i tachografów,
• 1071/2009 regulującego dostęp do zawodu przewoźnika,
• 165/2014 odnoszącego się do tachografów cyfrowych,
• oraz dyrektyw dotyczących delegowania pracowników w sektorze transportowym[1][2][3].

Pakiet jest zatem ściśle powiązany z polityką UE dotyczącą swobody świadczenia usług na wspólnym rynku, eliminowania nieuczciwej konkurencji oraz ochrony praw socjalnych pracowników transportu[1][2].

Wpływ Pakietu Mobilności na branżę transportową i rynek krajowy

Warto zauważyć, że wdrożenie pakietu zbiegło się z dużymi zmianami w polskim systemie podatkowym oraz wyzwaniami wynikającymi z napięć geopolitycznych na Wschodzie, co dodatkowo wpłynęło na branżę przewozową[1].

Mimo wymagań nakładanych na przewozy transgraniczne, transport realizowany lokalnie pozostaje zwolniony z części obowiązków wynikających z pakietu, co pozwala zachować pewną elastyczność firmom skupionym na rynku krajowym[1][2].

Podsumowanie

Pakiet Mobilności wyraźnie skupia się na poprawie warunków pracy kierowców oraz regulacji przewozów międzynarodowych i transgranicznych w UE. Wyłącza z regulacji przewozy jednorodne dla danego państwa oraz transport lekkimi pojazdami i przewozy specjalistyczne o charakterze lokalnym. Zasada delegowania, restrykcje dotyczące czasu pracy i wynagrodzeń mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie przewozów międzynarodowych, natomiast przewozy krajowe pozostają poza zasięgiem Pakietu. W ten sposób unijne przepisy równoważą ochronę pracowników, bezpieczeństwo i konkurencyjność na rynku transportowym[1][2][3].

Źródła:

• [1] https://www.timocom.pl/blog/najwazniejsze-zmiany-w-transporcie-drogowym-pakiet-mobilnosci-465406
• [2] https://legal-intermodal.pl/pakiet-mobilnosci-wazne-zmiany-dla-przewoznikow-w-2022-2026-r/
• [3] https://tachospeed.pl/blog/pakiet-mobilnosci-wszystko-co-musisz-wiedziec/

Artykuł Kogo omija pakiet mobilności w transporcie drogowym? pochodzi z serwisu SPR Chrobry.